Hai un tempo,
un pai preguntou neste mesmo blogue como surxiu a idea da Biblioteca Máxica. Aproveitando a lembranza que me trouxo o pedaciño de tea do que falei antes, contareivos a historia.
A idea desta Biblioteca Máxica xurdiu cando estaba facendo un conto para o meu fillo José e os seus compañeiros do cole, na clase da maravillosa Cuca. Veume, de súpeto, a imaxe dunha biblioteca feita ao longo das paredes da escaleira do edificio onde están os nenos maiores. En canto xurdiu a idea non podía deixar de pensar nos beneficios de poder xuntar nunha
"macroilustración" mundos pequenos, portas pequenas feitas entre todos dos contos que cada un quixera, nenos e maiores e todo tipo de contos, todo tipo de temas.
Logo falei con Zoraida, a orientadora do cole, xa que tiña máis confianza con ela e non lle pareceu tanta loucura como eu pensaba que lle parecería. Todo un alivio, tendo en conta que Zoraida é psicóloga.
Ela falou con Paco, o director, logo Paco e máis eu falamos máis en serio do proxecto. Aproveito aquí para felicitar a este home que se ilusiona con cousas como esta, e que dirixe, penso, tan, pero que tan ben.
Paco pensou que o mellor sitio para facer o mural sería non no lugar onde agora está a Biblioteca do centro (na parte nova) senón onde estará próximamente a verdadeira Biblioteca, aquí na entrada do cole.
A proposta levouse ao Consello Escolar e foi aprobada. Dalí a pouco comezamos a traballar, e o demáis xa o sabedes.
Os bocetos e a idea da que parte todo é moi sinxela: que os libros saian para fóra da nova biblioteca, e por iso chámase
máxica, porque quedan aí colgados, nas paredes e subindo para arriba. Libros e máis libros feitos dalgunha maneira non só por min, senon entre todos.
O traballo divídese en dúas fases:
- Desde Marzo até o Verán: corredor, no que serán os muros da Biblioteca no futuro.
- Verán: escaleiras.
Esta división do traballo fíxose para estorbar o menos posíbel a vida cotiá do colexio. De feito buscamos un andamio con rodas precisamente para entorpecer o menos posíbel o paso das ringleiras de nenos. A andaimada da escaleira, a que será máis complicada e aparatosa montaráse por iso durante as vacacións. E decidimos facer a primeira fase durante o horario escolar para que este traballo puidera ser aproveitado polos mestres e mestras nas súas programacións, se así o desexaban.
Para o curso que ven xa non molestará o andamio nin eu, pero neste colexio que ten tanta historia ás súas costas haberá algo único: unha Biblioteca pintada que rebosa libros feitos por todos nós!
Xa temos mestra gañadora do concurso. Chámase Sagrario, de 3ºA... díxomo esta mañá, no cole, diante do mural. Pero cando xa estaba pensando na entrega, entereime que Tucha, de Música, e Constanza, de 6ºA, tamén acertaran, e enviaran un correo electrónico ao meu enderezo hai seis días. A mensaxe pasoume desapercibida entre outras.
